Mc 1: 1 Mc 1: 1

Als vroeger de keizer een belangrijke overwinning op zijn vijanden had behaald, dan werd dat door herauten overal in het keizerrijk bekend gemaakt. Die blijde boodschap heette evangelie. (Of de onderdrukte bevolking het ook een goed verhaal vonden? nee dus). Als Paulus met het verhaal over Jezus de wereld rondreist om iedereen die het horen wil ervan te vertellen, dan doet hij denken aan zo’n heraut. En zijn boodschap heet dan ook evangelie, boodschap die je blij maakt, verhaal dat je goed doet. En was de bevolking er blij mee? Reken maar: in de eerste eeuwen groeit de kerk als kool. Het lijkt wel of de mensen erop zaten te wachten.

Later, na Paulus, schrijven Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes hun verhaal over Jezus op in een boekje. Die verhalen lijken op een biografie, maar zijn toch anders. Bij Marcus lees je bijvoorbeeld niets over Jezus’ geboorte. Dat nieuwe genre moest natuurljk een naam krijgen, en dat werd ‘evangelie’
Dat van Marcus opent (1:1) met ‘Begin van het evangelie van Jezus Christus…’ Dat klinkt als ‘hier beginnen’ en u schonk er wellicht geen aandacht aan. Ik las er in elk geval altijd overheen. Maar het is toch een heel merkwaardig zinnetje: wie zet nou op bladzijde 1 van zijn boekje ‘begin van’? Niet dat het fout is, maar iedereen weet toch, dat je voorin beginnen moet?
Het moet wel wat anders betekenen, want ‘begin van’ staat er natuurlijk niet zomaar.

Zou het kunnen, dat het hele boekje van Marcus ‘begin van’ is? Dus Mc 1:1 tot en met 16:8, dat allemaal bij elkaar is ‘begin van het evangelie van Jezus’. En dat begin vraagt om een vervolg. Als je het leest word je verrast, uitgedaagd, geïrriteerd, aan het denken gezet, bemoedigd. Het doet wat met je. Het neemt je in voor Jezus. Door hem vind je God terug. Dat wil zeggen: door Jezus weet je een beetje wat er aan de hand is met mensen en jezelf, hoe het met Gods hulp beter kan, en waar het op aankomt in het leven.

Daarom staat er ‘begin van het evangelie’: evangelie omdat we door Jezus in vrede kunnen leven met God en met elkaar. Dat is iets moois en waardevols. En ‘begin van’ want het vraagt om een vervolg: dat we gaan leven uit dit goede verhaal.

Jezus inspireert tot op vandaag. Wat hij begonnen is, werkt wat uit in onze levens.

Het jaarthema nodigt uit om daarover te spreken. Een gebed dat verhoord is. Een bijzondere ontmoeting. Een droom die je aan het denken zet. Een conflict vergeven en vergeten. De indrukwekkende bergen van je vakantie. Enz. Goede verhalen zijn dat. Vertel die maar. Niet om jezelf in het middelpunt te stellen. Maar om duidelijk te maken dat Christus niet dood is, maar de Levende die hier en nu zijn heilzame invloed laat gelden.

Slechte verhalen zijn er volop. De krant staat er vol mee. Je zou er de moed nog door verliezen. Maar goede verhalen die geloof versterken, hoop wekken en tot liefde inspireren zijn er ook. Als we ze tenminste niet voor onszelf houden, maar delen met elkaar en de mensen om ons heen. Veel goede en opbouwende besprekingen gewenst.

Kerkklank sept 2019
terug