|
Creationisme
Creationisme
Creationisme is de overtuiging dat alles wat er is - het heelal, de aarde met de levende en de dode natuur en ook de mens - door een goddelijke Schepper is gemaakt, Als het daarbij zou blijven, zou je creationisme scheppingsgeloof kunnen noemen. In de praktijk is het wat anders, nl. een poging om wetenschappelijke ontdekkingen te bestrijden of te combineren met bijbelse gegevens. Er bestaan verschillende vormen van creationisme: De biblicistische variant is de meest bekende. Zijn aanhangers vatten de bijbel, ihb Gen 1 - 11, op als een boek dat betrouwbaar informeert over het ontstaan van de aarde, de levende wezens en de vroegste geschiedenis. Deze informatie houden ze voor zekerder dan de resultaten van geologie, biologie en kosmologie. Inhoudelijk:
De argumentatie beperkt zich vooral tot het aanvoeren van allerlei bezwaren op de gangbare wetenschappelijke inzichten. In een artikel beoordeelde Dave Matson meer dan 30 van zulke bezwaren en maakt duidelijke dat ze geen hout snijden Een speciale moeilijkheid van de jonge-aarde-theorie is het bestaan van fossielen en skeletten van dinosauriërs en andere prehistorische dieren die volgens de wetenschap veel ouder zijn dan het creationisme toestaat. Dat geldt ook voor licht dat van sterren komt en volgens de wetenschap al miljarden jaren onderweg is. Ter verdediging zeggen jonge-aarde-creationisten dan wel eens dat de skeletten met de aarde zijn geschapen en het licht 'onderweg' is geschapen. Dit gaat terug op een idee van P.H. Gosse. Onder de indruk van de geologie (nog niet de evolutieleer van Darwin, 1859) schrijft hij een boek Omphalos (1857) dat God een aarde heeft gemaakt die veel ouder lijkt dan hij is. Adam zou bv wel een navel (omphalos) hebben gehad ook al had hij geen moeder. Wie dit serieus neemt, houdt wel een verwrongen idee van God over: Hij lijkt wel een bedrieger die de natuur gemaakt heeft om zijn mensenkinderen op een dwaalspoor te brengen. Dit is in tegenspraak met de bijbelse overtuiging dat de geschapen werkelijkheid ons bij God kan brengen. De aanhangers van de zgn. 'oude-aarde-variant' accepteren veel meer de stand van het wetenschappelijk onderzoek over de ouderdom van de aarde. Ze proberen de geologische resultaten zodanig te combineren met de bijbelse gegevens dat de bijbel toch klopt. Daarvoor moeten ze wel de letterijke opvatting van de bijbel loslaten. Ze nemen bv aan dat de 7 dagen in het scheppingsverhaal geen dagen van 24 uur waren, maar tijdperken van miljoenen jaren. Soms aangevuld met het idee dat er tussen Gen 1: 1 (in den beginne schiep God) en het vervolg (Gen 1: 2 - 2: 4 - de zeven dagen) een onderbreking van miljoenen jaren was. Als zij daarbij veel ruimte laten voor de resultaten van het onderzoek naar de ontwikkeling van het leven, heten zij ook wel theïstisch evolutionisten (ThE). (bv G. vd Brink, En de aarde bracht voort; Tegen: W.J. Ouweneel, Adam waar ben je?) Voor de aanhangers van Intelligent Design (ID) bestaat er geen conflict tussen geloof, kosmologie (oerknal) en biologie (evolutie). Volgens hen vertonen de kosmos en het leven zulke complexe structuren, dat alles wijst op doelgerichtheid, ontwerp en een Ontwerper, die zij identificeren met de bijbelse God. (bv C. Dekker, Oer). Zij vermoeden een anthropisch principe (AP) in de kosmologie en intelligent design in de biologie. Dwz allerlei natuurkundige constanten, natuurwetten en principes van de evolutie zijn precies zo dat er menselijk leven mogelijk werd. Dat vinden ze te toevallig om toevallig te zijn, er moet wel sprake van afstemming en ontwerp zijn, en dus van een Ontwerper. Dat is ook mijn opvatting. AP en ID en ThE lijkten goed te passen bij de procestheologie. Bezwaren tegen Creationisme iha
| ||
| terug | ||